Çocuk Masalları

Bir zamanlar, Gümüş Orman adında bir yerde, kocaman bir ağaç vardı. Bu ağaç sıradan bir ağaç değildi. Ona yaklaşan herkes, ağacın fısıldayan bir sesle konuştuğunu duyabilirdi. Ağaç, kimseye zarar vermezdi ama bir gün aniden sessizleşti.

Ormandaki hayvanlar, “Fısıltı Ağacı neden sessizleşti?” diye merak ettiler. Küçük bir tilki olan Miko, bu gizemi çözmek istedi. Miko, “Fısıltı Ağacı’nın neden sustuğunu öğrenmeliyiz. Belki de yardıma ihtiyacı vardır,” dedi.

Miko, hemen arkadaşlarıyla bir ekip kurdu. Tavşan Pofuduk, kuş Minik Kanat ve sincap Çıtırtık ona katıldı. Hep birlikte Fısıltı Ağacı’na gittiler. Ağaca yaklaştıklarında, dallarından hafif bir ışık sızdığını fark ettiler. Ancak ağaç, hiçbir şey söylemiyordu.

Kuş Minik Kanat, “Belki de bu ışığın sırrını çözmeliyiz,” dedi. Işığın nereden geldiğini öğrenmek için ağacın çevresini dolaştılar. Ağacın gövdesine dikkatlice baktıklarında, üzerinde küçük bir kapı gördüler. Kapının üzerinde şu sözler yazılıydı:
“Bu kapıyı açmak için üç iyilik yapın.”

Miko ve arkadaşları neşeyle hemen harekete geçtiler. İlk olarak, yakınlarda yuvası düşmüş bir serçeye yardım ettiler. Çıtırtık, dallardan yeni bir yuva yaptı ve serçe tekrar güvende hissetti.

Sonra, ormanda bir nehir kenarına gittiler. Orada suya sıkışmış küçük bir kaplumbağa vardı. Pofuduk, kaplumbağayı dikkatlice çekip sudan çıkardı. Kaplumbağa, “Teşekkür ederim, bu ormanda sizin gibi dost canlıları olduğu için çok mutluyum,” dedi.

Son olarak, ağaçtan düşmüş ve yalnız kalmış bir elmayı buldular. Elmayı yakınlardaki aç bir sincaba götürdüler. Sincap sevinçle elmayı alıp yemeye başladı.

Üç iyiliği yaptıktan sonra, Fısıltı Ağacı’nın üzerindeki kapı hafifçe açıldı. İçeriden büyülü bir ışık yayıldı. Ağacın içindeki ışık, “Teşekkür ederim! Ormana huzur ve iyilik getirdiğiniz için size sırrımı açıklıyorum. Ben, iyiliklerle parlayan bir sihir ağacıyım. İyilik ne kadar artarsa, orman o kadar güzel olur,” dedi.

O andan itibaren, Fısıltı Ağacı yeniden konuşmaya başladı. Ormanın hayvanları, Miko ve arkadaşlarının bu cesur macerasını hiç unutmadı. Herkes iyilik yapmanın önemini öğrendi.

Ve Gümüş Orman, Fısıltı Ağacı’nın fısıltılarıyla sonsuza dek huzurlu kaldı.