Çocuk Masalları

Ormanın Cesur Kaplumbağası Çocuk Masalı

Bir zamanlar, yemyeşil bir ormanın içinde sakin bir gölet vardı. Bu gölette yaşayan tüm hayvanlar çok mutluydu. Göletin kenarında Tospi adında küçük ve sakin bir kaplumbağa yaşardı. Tospi, günlerini gölet etrafında dolaşarak geçirir, her şeyden huzur bulurdu. Ancak bir gün, göletin üzerini kara bulutlar kapladı. Güneş kayboldu ve sert bir rüzgâr esmeye başladı. Hayvanlar şaşkınlık içinde kaldı.

Küçük bir kurbağa panikle zıplayarak, "Gölette bir şeyler yanlış gidiyor!" dedi. Balıklar, kuşlar ve diğer hayvanlar korkuyla hep bir ağızdan bağırdılar: "Ne yapacağız?!" Bu kaosun ortasında, Tospi sakince düşünüyordu. İlk defa sakinliğini bir kenara bırakıp cesurca, "Ben bu sorunun ne olduğunu öğrenmeye gideceğim," dedi. Herkes şaşkınlıkla ona baktı ama bu sözleri duymak onlara da umut verdi.

Tospi yavaşça göletin diğer ucuna doğru yürümeye başladı. İlk olarak, incecik bir su akıntısıyla karşılaştı. Akıntı, "Göletin suyu azalmaya başladı. Eğer böyle devam ederse, gölet kuruyabilir," dedi. Tospi’nin gözleri büyüdü. "Ama neden böyle oluyor?" diye sordu. Akıntı, "Göletin hemen yukarısında yaşayan dev bir kurbağa var. O, suyun yönünü değiştirdi ve göleti kurutup kendine büyük bir havuz yapmak istiyor," diye açıkladı.

Tospi, bu durumu çözmesi gerektiğini anladı ve yavaş ama kararlı adımlarla dev kurbağanın yuvasına doğru yürümeye başladı. Yol boyunca birçok hayvanla karşılaştı. Bir sincap, ona bir avuç fındık ikram etti ve "Yolun uzun, biraz enerjiye ihtiyacın olacak," dedi. Bir kuş ise yukarıdan süzülerek, "Yukarıdan baktım, dev kurbağanın yuvası çok büyük. Dikkatli ol," diye uyardı. Tospi herkese teşekkür etti ve yoluna devam etti.

Sonunda Tospi, dev kurbağanın yuvasına ulaştı. Gerçekten de kurbağa çok büyüktü ve koca bir su birikintisinin ortasında oturuyordu. Tospi biraz korkmuştu ama cesaretini topladı. "Hey! Burada ne yapıyorsun? Göletimiz su kaybediyor!" diye bağırdı. Dev kurbağa gürültülü bir kahkaha attı ve "Benim havuzum daha önemli. Gölet mi? O kadar da gerekli değil!" dedi. Ancak Tospi pes etmedi.

Tospi, "Gölet sadece bizim evimiz değil, tüm ormanın hayat kaynağı. Eğer gölet kurursa, hepimiz zor durumda kalırız. Sen de!" dedi. Bu sözler dev kurbağayı düşündürdü. Bir süre sessiz kaldı ve sonra, "Gerçekten hepinizin buna ihtiyacı varsa, belki de yanılmışımdır," dedi. Kurbağa, suyun yönünü yeniden gölete çevirdi.

Tospi, gölete geri döndüğünde müjdeyi verdi: "Artık göletimiz güvende!" dedi. Tüm hayvanlar sevinçle etrafında toplandı ve alkışladı. Gölet yeniden canlandı. Hayvanlar eğlendi, kuşlar şarkılar söyledi ve suyun sesi tekrar duyulmaya başladı. Tospi, ormanın kahramanı olmuştu ama hiçbir zaman bunu kibirli bir şekilde anlatmadı. Onun için en önemli şey, dostlarıyla mutlu bir şekilde yaşamaktı.

O günden sonra, ormandaki herkes Tospi’nin cesaretini konuştu. Tospi’nin hikayesi, dostluğun ve cesaretin gücünü tüm ormana hatırlattı.