Çocuk Masalları

Kayıp Sesin İzinde Çocuk Masalı

Bir varmış, bir yokmuş... Uzak diyarlarda, Melodi Kasabası adında bir köy varmış. Bu köyün en büyüleyici özelliği, her köşesinden şarkılar duyulmasıymış. Ağaçlar rüzgarla fısıldar, kuşlar neşeli melodiler söyler, nehirler tatlı bir ninni mırıldanırmış. Ancak bir sabah, beklenmedik bir şey olmuş. Kasabadaki tüm sesler kaybolmuş!

Küçük, meraklı bir sincap olan Nota, bu sessizliği fark eden ilk kişi olmuş. “Şarkılarımız olmadan Melodi Kasabası çok sessiz olacak! Buna bir çözüm bulmalıyız.” diye düşünmüş. Nota hemen arkadaşlarını toplamış. Kuşlar, tavşanlar ve diğer sincaplar bir araya gelmiş. “Seslerimizi geri getirmeliyiz. Bunun neden olduğunu öğrenmeliyiz!” demiş Nota kararlılıkla.

Arkadaşlarıyla birlikte, kasabanın en bilge canlısı olan yaşlı Kaplumbağa Dize’nin yanına gitmişler. Dize uzun bir iç çektikten sonra, “Eğer seslerinizi geri istiyorsanız, Ses Dağı’na gitmelisiniz. Orada kayıp seslerin sırrını bulabilirsiniz.” demiş.

Bunu duyan Nota ve arkadaşları, hiç vakit kaybetmeden Ses Dağı’na doğru yola çıkmışlar. İlk durakları, rüzgarın hafifçe estiği yemyeşil bir çayırlık olmuş. Orada eski bir keman bulmuşlar. Keman hüzünle, “Rüzgar eskisi kadar güzel şarkı söylemiyor. Belki sesler rüzgarla birlikte kaybolmuştur.” demiş.

Nota rüzgara doğru yaklaşarak, “Rüzgar kardeş, seslerimiz nerede?” diye sormuş.

Rüzgar hafifçe esmiş ve üzgün bir şekilde fısıldamış: “Sesleriniz bir sihirli küreye hapsedildi. Küre, Ses Dağı’nın zirvesinde saklı.”

Bunu öğrenen Nota ve arkadaşları hızla Ses Dağı’na tırmanmaya başlamışlar. Yol boyunca, şarkı söyleyemeyen kuşlarla karşılaşmışlar. Kuşlar, “Biz de melodilerimizi kaybettik. Eğer sesi geri getirirseniz, size yol göstermeye yardım ederiz.” demişler.

Zirveye ulaştıklarında, büyük bir mağarayla karşılaşmışlar. Mağaranın içinde, parlamayan büyük bir küre duruyormuş. Küre sessiz ve karanlıkmış. Nota cesaretini toplayarak küreye yaklaşmış ve küçük patisiyle dokunmuş. Tam o anda, derin ve yankılanan bir ses duyulmuş:

“Eğer seslerinizi geri istiyorsanız, dostluğun gücünü göstermeniz gerek. Hepiniz bir araya gelin ve birlikte bir melodi yaratın.”

Nota ve arkadaşları birbirlerine bakmışlar. Önce biraz çekinseler de, neşeli bir melodi mırıldanmaya başlamışlar. Nota patileriyle tempo tutmuş, kuşlar kanatlarını çırparak ritim oluşturmuş, tavşanlar neşeyle zıplamış. Birlikte uyum içinde bir şarkı söylemişler.

Bir anda küre parlamaya başlamış! Işık her yere yayılmış ve sesler yeniden geri dönmüş! Ormanda rüzgar, kuşlar, nehirler tekrar şarkı söylemeye başlamış. Ağaçlar fısıldaşmış, Melodi Kasabası eski neşesine kavuşmuş.

Kasabaya döndüklerinde, herkes onları büyük bir sevinçle karşılamış. Nota gülümseyerek, “Birlikte çalışınca her şey mümkün!” demiş.

O günden sonra, Melodi Kasabası’nın şarkıları daha da neşeli olmuş. Nota ve arkadaşları, dostluğun ve cesaretin gücüyle kasabalarının en büyük kahramanları haline gelmiş.