Çocuk Masalları

Kayıp Baloncukların Peşinde Çocuk Masalı

Bir zamanlar, Bulutlu Köy adında rengârenk bir yer vardı. Bu köyde herkes baloncuk üflemeyi çok severdi. Küçük Zıpır da baloncuk üflemede köyde bir numaraydı. Sabahları uyanır uyanmaz sabun köpüğüyle oyunlar oynar, gökyüzüne uçan baloncukların ardından bakardı.

Bir gün, Zıpır sabun köpüğünden baloncuk yapmaya çalıştı ama baloncuklar bir türlü oluşmadı. Köpükler eriyor, hiçbiri havalanmıyordu. Üstelik köyde kimse de baloncuk yapamıyordu! Köyde herkes üzgündü. Renkli baloncuklar olmadan köy eskisi kadar neşeli değildi.

Zıpır bu durumu değiştirmeye karar verdi. "Baloncuklarımızı geri getireceğim!" diye bağırdı. Köydeki büyükler, "Bu çok zor bir iş. Baloncukların nereye gittiğini kimse bilmiyor," deseler de Zıpır kararlıydı.

Ertesi sabah Zıpır, eline küçük bir sabun şişesi alarak yola çıktı. İlk durağı köyün hemen dışındaki Çiçek Tarlası oldu. Orada bir kelebekle karşılaştı. Kelebek, "Baloncukların nerede olduğunu bilmiyorum ama onları kuzey rüzgârı uçurmuş olabilir," dedi.

Zıpır, kelebekten aldığı bilgiyle kuzeye doğru yürümeye başladı. Yol boyunca küçük bir dereye rastladı. Derenin kenarında, minik bir kurbağa zıplıyordu. Kurbağa, "Baloncukların sesini duyduğumu hatırlıyorum. Onlar Renkli Dağ’a doğru gitmiş olabilir," dedi.

Zıpır hızla Renkli Dağ’a tırmanmaya başladı. Dağın zirvesine ulaştığında, büyük bir rüzgârla karşılaştı. Rüzgâr, baloncukları bir mağaranın içine sürüklemişti. Mağaranın ağzında, Zıpır’ın karşısına dev bir yusufçuk çıktı. Yusufçuk, "Baloncukların peşindesin, öyle mi? Onları geri almak istiyorsan cesur olmalısın," dedi.

Zıpır, mağaraya doğru cesaretle ilerledi. İçeriye girdiğinde, her yer baloncuklarla doluydu! Ama baloncuklar, mağaranın içinde parıldayan bir ışık küresine sıkışmıştı. Küreyi koruyan büyülü bir yaratık Zıpır’a seslendi:

"Bu baloncukları geri almak istiyorsan, bana ne kadar yaratıcı olduğunu göstermek zorundasın. Renkli bir baloncuk şarkısı söyleyebilir misin?"

Zıpır önce şaşırdı ama sonra kendine güvendi. Hemen bir şarkı uydurdu:

“Baloncuklar uçsun göklere,
Renk katsın her yere!
Dans etsin yıldızlarla,
Neşe dolsun kalplere!”

Şarkı bittiğinde kürenin ışığı sönmeye başladı. Baloncuklar serbest kaldı ve mağaradan uçarak köyün yolunu tuttu. Zıpır sevinçle baloncukların peşinden koştu. Köydeki herkes baloncukların geri geldiğini görünce büyük bir kutlama yaptı.

Köyün meydanı rengârenk baloncuklarla doldu. İnsanlar birbirlerine sarılıp, "Teşekkürler Zıpır!" diye bağırıyordu. Zıpır, cesareti ve yaratıcılığıyla baloncukları kurtarmıştı. Artık herkes onun hikâyesini konuşuyordu.